با سلام خدمت تمامی دوستان

مدتی به علت گرفتاری های متعدد خدمت نمی رسیدم. حال که خواستم پس از مدتها مطلبی بنگارم گفتم بهترین آن این است که شعری زیبا تقدیم کنم. این شعر از وبلاگ برادر عزیزم به نام ( با آل علی هر که در افتاد ور افتاد ) است. امید است مورد توجه حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه قرار بگیرد.

پرسی اگر کجایی ام کیستم؟
غدیری ام ، سقیفه ای نیستم

دل به خدای ازلی داده ام
دست ارادت به علی داده ام

مادر از ابتدا بر ِ مهد من
بسته به شهد عشق او عهد من

زکودکی ، علی علی گفته ایم
به ذکر لالایی او خفته ایم

در ولا را چو صدف بوده ام
خاک ره شاه نجف بوده ام

صفحه ی دل عرصه ی میثاق اوست
پرتو جان هماره مشتاق اوست

شریک من در آب و در گل یکی است
عالمیان ، صاحب این دل یکی است

تا به دلم پرتوی از مهر اوست
محب او دوست و خصمش عدوست

مدعیان فزون تر از حد ولی
امیر من علی است! تنها علی علیه السلام

قیاس سگ به نافه!؟ لعنت بر او
پور ابی قحافه! لعنت بر او

سخن دگر از این و از آن مکن
صحبتی از زاده ی عفان مکن

گر چه ز معصیت بری نیستم
فاش بگویم عُمَری نیستم

مرا اگر بویی از ایمان نبود
باز ولا و حب عثمان نبود

من علوی مکتب و زهرائیم
اهل تولی و تبرائیم

خلق جهان اگر ز خود رانَدَم
بهتر از آن که عمَری خوانَدَم

به پور خطّاب، خطابم مکن
به بدتر از خر انتسابم مکن

دلی که جای اول و ثانی است
نه مستراح است و نه خردانی است

کعبه بود این دل و بت خانه نیست
در دل من علی است ، بیگانه نیست


لعن علی عدوک یا علی
اولی و دومی و سومی